Kocaman bir önyargı ile başladım bu kitaba, çok haksızlık ederek. Oysaki beni ağlatan ilk kitap... Başka ne diyebilirim bilmiyorum.
Başlangıçta mutlu, hemde çok mutlu bir aile karşımıza çıkıyor. Fakat savaş yılı ile birlikte gidenlerin arkasından ne acılar çekildiğini bir ananın ağzından okuyacaksınız; Tolgonay.
Kasım, Caynak ve Maysalbek isimlerine sahip üç oğul ve Kasım'ın eşi Aliman'da bize eşlik ediyor kurguda. Ve tabii ki Tolgonay'ın kocası Suvankul'da...
İsimlerini yazarken kocaman buruk bir tebessüm beliriveriyor yüzümde. Kurgular sürekli tekrar ediyor beynimin içinde. O köyde savaşa gidenlerin ardında kalan biriymişim gibi hissediyorum. Erkekler savaşta iken gençten yaşlıya bütün kadınların çalışmasını, ağlamaya bile vakit bulamadıklarını... Günde iki ölüm haberinin gelişi... Açlık ve sefaleti... Bunları asla unutamayacağım.
Spoiler vermemek adına yazacaklarım sadece bunlar. Şimdiden keyifli okumalar.... Hoş kalın.