157 syf.
10/10 puan verdi
Kitap bir çırpıda bitti, oldukça akıcıydı, roman tarzında. Bir deistin pskolojisini, düşünce şeklini okuyoruz bu kitapta. Aslında çıkarılacak çok ders varsa da bir tanesine işaret etmek isterim. Baş karakterimiz bir Tanrıya inanıyor evet, fakat kendi aklıyla kurguladığı bir tanrıya inandığını görmekteyiz, tıpkı kendi kafasında kurguladığı sevgilisi (Sude) ve en yakın arkadaşı (Hakan) gibi.
“Kimi zaman düşünüyorum Sude gerçekten bu düşünceye sahip mi yoksa...”
“Tanıdığım kadarıyla Sude bu konuda...”
“Sert rüzgarların esmesini ve birtakım meyvelerin başkaları tarafından yeniliyor olmasını çok umursamaz hayat. Ama biz bir başkasının yemesine asla izin vermediğimiz ve bu lezzeti beraber tatmaktan oldukça zevk aldığımız için birbirimizi aldatmaya hiçbir zaman meyletmediğimizi düşünüyorum.”
“Çünkü Hakan şimdi olması gerekmeyen bir adamken...”
Halbuki sevgilisi ve arkadaşı gerçekten inandığı gibi midir?
Ve inandığı Tanrı ile kıyas edersek:
“Sonuç itibariyle bütün aklımla kendimi vermiş olduğum bu hayat kabiliyetinde, kabiliyetlerimi birbiri ardınca sıralamanın gereğini yaşamaktayım.
Evet, tamam bir Tanrı var ama bu Tanrı'nın vahiy yoluyla insanları baskı altına aldığına hiç de kafam ermiyor.”
“Çünkü benim hayatımı bana bahşetmiş olan Tanrı’nın bana söyleyeceği sözünün bana özel olması gerektiğine inanırım.”
“Üstüne üstlük bütün bu özelliklerin yanına eklenecek olan her kural bu özelliklerin üzerine bir çizik değil midir?”
“Bana müdahale etmemeli.”
Peki inandığı Tanrı gerçekten inandığı gibi midir...?
Bu pskolojinin tahlili için, okumaya devam ediyoruz:
Merhaba Deist
Deistin Zikri
#Deist #Deizm
··
255 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.