Bir ot filizi bir güz yaprağına “Düşerken çok gürültü yapıyorsun,” dedi, “tüm kış uykularımı kaçırıyorsun!”
Yaprak öfkeyle şöyle dedi: “Soysuz ve alçak rezil! Hırçın şey, ötmeyi de bilmiyorsun! Yukarda yaşamadığın için şarkının ahenginden haberin yok.”
Güz yaprağı düştü ve uykuya daldı. İlkbahar geldiğinde, uyandı - ve bir ot filizi olmuştu.
Güz gelip de, kış uykusu yaprağı ele geçirdiğinde -yaprağın çevresine başka yapraklar düşüyordu- homurdanmaya başladı: “Ah şu güz yaprakları! Çok gürültü yapıyorlar! Bütün kış uykularımı kaçırıyorlar!”