Halil Cibran gevezeleri sadece dilsizlerin kıskandığını belirtir,hatırlamanın bir buluşma; unutkanlığın bir özgürlük biçimi olduğunu söylerken. Devamında bilmen gerekenlerin sonuna vardığında, hissetmen gerekenlerin başında olacaksın; kaplumbağaların yol hikayeleri tavşanlarınkinden daha çoktur. Birlikte güldüğünüz kişiyi unutabilirsiniz, ağladığınızı asla! Tuz tuhaftır, gözyaşında da var denizde de der.