Sırtımdaki Ölüler, iç konuşma, bilinç akışı ve çağrışım yöntemiyle yazılmış öykülerden oluşan bir kitap. Öykülerinde özgün bir coğrafyayı ve insanını konu edinmesi itibariyle 2005 Milliyet Haldun Taner Öykü Ödülü'ne layık görülmüş. Ödül komitesi de ödülün gerekçesini "öykülerindeki özgün konuları, bu konulara uygun geliştirdiği üslup ve dille, günümüz Türk öykücülüğünün ulaştığı çizgiye denk düşen nitelikleri..." diye belirtmiş. Anlatım yöntemi olarak bana hitap etmeyen iç konuşma yöntemini benimsemiş yazarın öyküleri, olaydan ziyade durum öyküleri olsa da gözlemden ziyada bilinç akışına dayandığı için akıcı değil. Yaşanan travmaları, mağduriyetleri, acıları konu alan öyküler, uzun paragraflar biçiminde anlatılmış. "Şu oldu, bu oldu" diye basitleştirerek ifade edebileceğimiz durumlar, peş peşe sıralarınca okuyucu satır aralarında kaybolabiliyor. Bu itibarla en azından bana okurken zevk vermeyen öykülerden oluşmuş bir kitap Sırtımdaki Ölüler. Bahsettiğim nedenlerle okumaktan zevk aldığım bir öykü kitabı olmasa da kimi öyküleri beğendiğimi belirtmeliyim. Kitaba da adını veren Sırtımdaki Ölüler, Diş Ağrısı ve Eşikteki Hayatlar öykülerini beğendim. On iki öyküden oluşan bir öykü kitabında sadece üç öyküyü beğenmek geneli düşünüldüğünde yetersizdir. İfade ettiğim gibi anlatım yöntemi itibariyle böyle bir yorum yapma gereği duydum. Zira bahsedilen yöntemi seven okuyucular kitabı ve öyküleri seveceklerdir belki de. Yorum okuyucunun. Okuyun ve değerlendirmenizi ona göre yapmaya çalışın!

Sırtımdaki ÖlülerYavuz Ekinci · Doğan Kitap Yayınları · 2016124 okunma

·

101 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.