Okuduğum ve beğenmediğim Anayurt Oteli'nden sonra böyle kaliteli bir eserle buluşmak beni mutlu etti açıkçası. Şairler ve Aşıklar, Haşşaşiyûn Cenneti, Bin Yılın Sonu, Denizde Bir Şair olmak üzere dört ana bölümden oluşuyor kitap. Ilk iki kısım diğer kısımlara nazaran daha hoş bir etki bıraktı bende. Kitabın konusu Amerika vatandaşı Benjamin Omar Lesage'in efsane şair Ömer Hayyam'ın yazma eserine ulaşmak için verdiği mücadele etrafında şekilleniyor. Bu mücadele anlatılırken yazar okuyucuyu tarihin derinliklerine çekip; Ömer Hayyam, Hasan Sabbah ve Nizamülmülk ile tanıştırıyor. Efsane bu üç isim arasındaki alaka daha akıcı ve etkileyici anlatılamazdı. Yaşadığı anın tadını almaya çalışan ve bunun yanı sıra ilmi meselelerle alakadar olmaktan zevk alan Ömer Hayyam; din, tarih, felsefe ve gök bilimine dair her şeyi okuyup zihine nakşetmiş Hasan Sabbah; devlet yönetiminde söz sahibi olan, devrinin en maharetli devlet adamı Nizamülmülk. Tarihte farklı etkiler yapmış bu üç ismi Amin Maalouf'tan dinlemek apayrı bir tad bıraktı zihnimde. Olaylar aktarılırken aralara serpiştirilen Hayyam dizeleri okuyucuyu hem düşündürüyor hem de ruhunu besliyor. Insan bu dönemleri okurken gerçekte var olduğu zamandan kopuyor. Olayların yanı sıra şehirler o kadar güzel tasvir edilmiş ki bir ara Semerkand'a, bir ara Merv'e, daha sonra Alamut'a, Nişabur'a, Tebriz'e doğru kanatlanıyorsunuz. Son iki bölümde yazar İran'ın bağımsızlık adına verdiği mücadeleye, yakın tarihe taşıyor okuyucuyu. Ailesinin Ömer Hayyam'a duyduğu alakadan dolayi onun ismini de alan ve bütün bu olaylara aktif veya pasif bir şekilde dahil olan kahramanımızı sürpriz bir son bekliyor. Hiç bitmesin deriz ya bazı kitaplar için, işte Semerkant benim için o kitaplardan biriydi. Okuyun, okutturun derim. :)
