Yazıldığı döneme göre Rus halkını analiz etmeyi başarmış ve iki yüzlülüğün, sahtekarlığın,adam kayırmanın, dedikodunun ne boyutlarda dallanıp budaklanabileceğine dikkat çekmiş bir eser. Okurken yer yer güldürdüğü de oldu. Fakat asla bir “Palto” okurken aldığım keyfi yaşatmadı. Aynı yazarın kaleminden çıkmış olması bile beni düşündüren bir kitap. Gogol’un rahatsızlığının nüksettiği dönemlere denk gelmesi ve eserin çoğu el yazması kısımlarının yanmış olması da kitaptaki yavanlığa bir darbe daha indirmiş. Konu bakımından ilginç olsa da daha önce işlenmemiş olan ölü canlar mevzusunu çok daha iyi kotarabilirdi diye düşünüyorum zira 400küsür sayfaya yayacak bir şey yoktu. Genel anlamda çok beğendim diyemeyeceğim fakat kötü de değildi.