Cerrahinin o dönemlerde tıp eğitimindeki yeri üniversiteden üniversiteye değişmekteydi. Bunun üç nedeni vardır.
Birincisi, el becerisine dayalı cerrahinin artes mechanicae kapsamında hor görülmesi;
ikincisi 1215’te Roma’daki Lateran Sarayı’nda toplanan Ekümenik Konsey’de alınan karar uyarınca, kan akıtmanın ruhban sınıfına yasaklanması;
üçüncüsü ise cerrahinin berber-cerrahların tekelinde olmasıydı.
Örneğin Paris’te cerrahi eğitimi yoktu, Bologna’da ise az sayıdaki öğrencinin katıldığı ayrı bir programdı. Cerrahi ve tıp eğitimi çok sonraları, on yedinci yüzyıldan itibaren bütünleşmeye başladı.