90 doğumlu birisi olarak çok az da olsa bankaların tasarrufa yönlendirdiğini hatırlıyorum. Çocukken en büyük hayalim İş Bankası kumbarasına sahip olmaktı. Babam bir gün eve iş bankasından daha güzel olan kendi emeğiyle yaptığı ev şeklinde bir kumbara ile gelmişti. Bacasından para atılıyor ve açılmıyordu. Hayatımda en kıymetli şeyi o zaman almıştım: Bir Fenerbahçe Eşofmanı. Gün gün
biriktirdiğimizi ve kumbarayı kardeşimle doldurduğumuzu hatırlıyorum. İşte bugün bizim elimizden tasarruf düşüncesini aldılar. Bir haftalık yaz tatiline, bir haftalık bayram tatiline 3 yıllık kredi imkanı tanımlayarak bizleri köleleştiren sistemin üstesinden nasıl geleceğimizi anlatıyor. Bir Öğretmenim ve inanın bana 7. ve 8. sınıf öğrencilerime her sene okutacağım bir kitap buldum. Ben evlatlarımın geleceğinin ellerinden alınmasını İ S T E M İ Y O R U M.