Kitap üç bölümden oluşuyor ve ilk bölümü biraz sıkıcıydı benim için. İkinci bölümde kitabın ve olayların içine daha rahat giriyorsunuz. Son bölümü bir solukta okudum diyebilirim. Hatta bazı heyecanlı kısımlarda okuduğum paragraf bitmeden aşağıdaki paragrafa geçerek devamında ne olduğunu bir an önce öğrenmek istediğim de oldu. Server Bedi lakaplı yazarımızın diğer kitaplarına nazaran bu kitapta mükemmel bir psikolojik tahlil yaptığına tanık oldum. Karakterlerin kafalarından geçen her şeyi en ince ayrıntısına kadar ve okura hissettirerek yazdığını görmek güzeldi. Kitaptaki kahramanlardan olan Besim hakkında yazarın, onun yemeklere ne kadar düşkün olduğunu, evin hizmetçisi Hasibe'nin yaptığı yemekleri -tabiri caizse- ne kadar ballandırarak yediğini ve düşündüğünü okura güzel bir şekilde hayal ettirdiğini düşünüyorum. Diğer bir kahraman olan Meral'e kitap boyunca kızdığımı söylemeden geçemeyeceğim. Onun bu Paris aşkı, söz dinlememezliği beni şaşırttı ve sinirlendirdi. Ayrıca sürekli yalan söylemesi ve Samim'in bu yalanları açığa çıkardığı halde Meral'e sürekli şans vermesi beni daha da kızdırdı, buna gerek yoktu zannımca. Kitap hiç tahmin edemeyeceğim bir şekilde bitti. Kitabın sonunu okumayıp nasıl bir sonla bitmiş olabileceğini tahmin etsem bu son hiç aklıma gelmezdi. Kitaba yaraşır bir son olmuş :)

YalnızızPeyami Safa · Milli Eğitim Basımevi · 198521,5bin okunma

·

7 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.