Demir Gürsoy'un ağzından;
"Diyecek bir şeyin yok biliyorum. Farkettim ki bu sadece bana karşı takındığın bir tavır. Çünkü gökçe nin Can ın ve hatta Oğuz un yanında bile o kadar kendin gibisin ki bana gelince bambaşka birine dönüşüyosun. Başta bunun nedeninin Senem olduğunu düşünmüştüm ama yanılmışım. Sen kendini bana o kadar yasaklamışsın ki başka bir şeyi farkettim.Bencilsin Nisa. Başkaları için değil kendin için bencilsin. Kalbinin atmasına izin vermiyorsun. Bu aksam biri bana bunu çok güzel bi şekilde ifade etti. Pes etmeyeceğim ama bir süreliğine de olsa senin yolundan gideceğim. Senden uzak durmamı istiyordun değil mi? Tamam işte istediğin gibi olsun.."
Ellerimle saçlarını dağıtırken koyu renk gözlerine baktım. Bir şeyler söylemesini bekledim. İkimiz için, küçücük bir umut ışığı için öylece bekledim ama hiç bir şey yoktu. Sadece gözlerimin içine bakıp sustu. Durumu daha fazla dramatize etmek istemediğim için arkamı dönüp arabaya doğru yürümeye başladım fakat iki adım atmadan kolumu tuttuğunda umutla tekrar ona baktım ama yine hiç bir şey demedi sadece ceketimi tuttu.
"Biliyor musun Nisa? Gökhan Türkmen'in Çatı Katı şarkısı gibiyiz. 'Yarın hatırımı sorsan ne olur, bugün hevesimi kırdın bi kere."
Oysa bilmiyordu ki gitme dese kalırdım...
Sayfa 397 - Demir Nisa♡
·
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.