Doğduğundan beri hayatı hep bir uçurumun ucunda geçmişti. Hep ramak kalmıştı uçurumdan düşmesine. Hep güçlü kalmayı, sağlam kalmayı, düşmemek için direnmeyi başarmıştı. Sendelemiş, ancak toplamıştı tekrar kendini. Şimdi o hiç korkmadığı, sonu gelmez uçurumdan yuvarlandığını, kayalara çarparak kanadığını, parçalara ayrıldığını hissediyordu. Yaşadığı hiçbir acı, hiçbir darbe, onu böylesine uyuşturmamıştı. Kalbi dev depremlerle sarsılıyordu sanki.
Sayfa 284Kitabı okudu
·
214 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.