Nühüfte kalb-i ketûmunda leyl-i deycurun,
Seninle biz iki âvâre-ser idik gûyâ:
Ki ta ebed kalacak muhtefi nazarlardan,
Meğer ki onları etsin lisan-subh ifşa!
''Seninle biz kapkaranlık gecenin sır saklayan kalbinde gizli,
İkimiz bütün varlık bağlarından sıyrılmış iki hür insan idik sanki!
Gözlerden sonsuza dek uzak kalacak,
Ve ancak sabahın dilinin açığa vurabildiği! 🕊