Bir Demet Tiyatroda Feriştah ile ilgili bölümleri izlerken ciddi anlamda gülerdim. Metin olarak okuyunca fark ettim ki Feriştah sevilen bir kadın ancak istek ve ihtiyaçları göz ardı edilmiş bulunduğu hayat bulunduğu ortam itibariyle bir fantezi dünyası yaratmış ve böylece hayata tutunmuş. Örneğin her fantezide mutlaka Numan var ve ölüyor. Aslında Mükremine duyulan aşktan ziyade eşe duyulan öfke hissediliyor.