Anarşık, Kapalıçarşı’dan sonra okuduğum ikinci Fuat Sevimay kitabı. İncecik, bir çırpıda okunup gider bir metin. Kapalıçarşı’daki anlatım biçimini biraz Benim Adım Kırmızı’ya benzetmiştim, hoşuma gitmişti ama sanki Anarşık’ı daha çok beğendim; daha çok bizden, doğal akıp giden bir dili var. Bir meslektaşı olarak çevirilerini de takip ettiğim Sevimay’ın en sevdiğim yanı kullandığı sözcüklerin çeşitliliği. Bunun çevirmenlikle bir alakası olmalı diye düşünüyorum Her kitabında yeni yeni sözcükler öğreniyorum. Üstelik bir kısmının tam anlamını öğrenmek için bayağı uğraşmak gerekiyor. Örneğin bu kitapta geçen “mugassıl” sözcüğü; metni okurken ne olduğu anlaşılıyor ama tam anlamını öğrenmek istediğimde ve yanlışlıkla “mugassil” yazarak aramalar yaptığımda karşıma hiçbir sonuç çıkmadı. Biraz da yöresel bir kullanım sanırım (sözcüğün anlamını yazmayacağım, aratırsınız ). Bakalım bir sonraki kitapta neler öğreneceğim.

AnarşıkFuat Sevimay · Hep Kitap · 2017760 okunma

·

97 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ipek Montanari