Selam! Bugün karşınıza Sümeyye Ezel Koç'un yazdığı Serzeniş Leyl kitabının kitap yorumuyla geldim. Sümeyye Ezel Koç'tan okuduğum ilk kitap Hercai'ydi. Hercai kitabı dizisinden dolayı diye düşünüyorum çok fazla eleştirilen kitaplardan birisi. Gerçekten kitabı çok farklı ve çok güzel. Benim favori kitaplarımdan birisi. Serzeniş'i okuduğumda ilk şunu fark ettim. Yazarımız gerçekten de kalemini epey bir geliştirmiş. Betimlemeleri olsun , cümleleri olsun gerçekten de muazzamdı. Kitabı çok sevdim. Bayılarak okudum ve bir günde bitirdim. Hem akıcıydı , hem de sürükleyiciydi. Bitirdiğimde hemen ikinci kitabı okumak istedim. Aşırı güzeldi ve son zamanlarda okuduğum en güzel kitaptı. Ben bu siteye yorumumu girmeden önce bazı yorumları okudum ve şunları söylemek istiyorum. Beğenmeyen okurlar olmuş onlara hiçbir şey diyemem . Saygı duyarım. Bence kitabın edebi değeri vardı. Bir kitabın Wattpat'ten çıkması onun edebi değeri olmadığı anlamına gelmiyor. Kitaba kötü çocuk-masum kız kitabı diyenler olmuş . Serzeniş öyle bir kitap değil. Her sert ve zengin erkek kötü çocuk olmuyor . Ben kitabı gerçekten çok sevdim. Şimdi size biraz kitabın konusundan bahsetmek istiyorum ama onun öncesinde de yine bir şey söyleyeceğim. Kitapta şiddet sahneleri olduğunu savunan , şiddeti normalleştirdiğini düşünenler var. Arkadaşlar kitabımız baş karakteri olan Bora normal biri değil. Çocukluğundan kalan bazı travmaları ve sorunları var. Psikoloji yerinde değil. Kitabı buna göre okursanız kafanızdaki soru işaretlerine cevap olur bu. Ayrıca her karakter mükemmel olmak zorunda değil veya iyi olmak zorunda değil. Yazarlar kötü karakterlerde yazabilir. Sen onun doğru veya yanlış olduğunu ayır edeceksin. Ha birde şunu söyleyeyim. Ben Bora'nın yaptıklarını doğru bulmuyorum ama kitapta bunu doğru göstermiyor zaten. Yanlış olduğunu belirtiyor. Neyse şimdi size biraz kitabın konusundan bahsedeyim. Bora ve Hande adında iki tane karakterimiz var. Hande geçmişte bir şey yapmış yada bir şeye tanık olmuşmu ne ama tabi biz bunun tam olarak ne olduğunu bilmiyoruz. Bora da bunun ne olduğunu biliyor ve bu yüzden Hande Bora'ya tutsak olmuş oluyor. Birde Bora ve Hande evlenecek. Aileleri falan düğün hazırlıkları yapıyor. Ama Hande asla Bora ile evlenmek istemiyor. Bora'dan uzaklaşamıyor da. Sonra tabi başka olaylar oluyor ve yine her şey karışıyor iyice. Kitap gerçekten de çok iyiydi. Olay örgüsü olsun , karakterler olsun gerçekten de çok iyiydi. Benim kitaba puanım 5/5 . Kitabı daha iyi anlamanız için kitabın arka kapak yazısını aşağıya bırakıyorum. Hiçbir günah kefaretini unutmaz. Hiçbir kirli sır gecenin nezaretinde tutuklanamaz. Geleceği ellerinden tek gecede koparılan bir adam, öleceğini bilse dahi sessizliğin kanatlarına sığınmaz. İki karanlık gecenin iki büyük suça gebe kaldığı ve iki yabancı ruhun birbirine körkütük düğümlendiği acı bir hikâyenin içindeyim. O iki yabancı ruhtan biri benim. Ve ben bir zamanlar, yolunda giden bir hayata sahiptim. Bir gün o çıkageldi ve içinde sadece doğruların olduğu dünyamı yanlışlarıyla altüst etti. Gözlerime bir kez bakması bile beni düşürmeye, düştüğüm yerde darmadağın etmeye yetti. Beni tehditlerle örülü bir kafese hapsetti, o kafesin kilidini ve anahtarını elime verdi. Gitmek de, kalmak da senin seçimin dedi. Ama ne kalabildim ne gidebildim. Yalnızca bekledim. Benim de onu düşüreceğim bir gün elbet gelecekti ve ben intikam almayı severdim. O gün geldi. Bir leyl vaktinde, ay gecenin koynunda dalgalanırken, hakikati sırtından vurdu kirli parmakları. Artık bu saçma hikâyemizde bizden başkaları da vardı. Zaman aktı... Kendiliğinden kırıldı hapsolduğum kafesin kapakları. Dışarıya adım attığım an hislerim pervasızca tökezledi. Zira sevdayı puslu gecelerde yüreğime kazıyan adamın ruhu artık içime işlemişti. “Haklıymışsın,” dedi beni öldürmek ister gibi. “Senin hikâyenin esas adamı ben değilmişim.”

Serzeniş: LeylSümeyye Koç · Epsilon Yayınevi · 2019997 okunma

·

987 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.