İmâm-ı Rabbâni marifetten aciz kalışı manevi terakkinin bir neticesi olarak görür. Ona göre kişi manen yükseldikçe kendi noksanlarını daha fazla görür ve Allah'ı tanımaktan acizliğini daha fazla idrak ettikçe üzüntüsü artar. Bunun için en yüksek insan olan Hz. Peygamber'in (sav) “Keşke Rabbi Muhamrmed'i yaratmasaydı.” ifadesini örnek alır. Hz. Peygamber bir defasında da, “Hiçbir nebi benim kadar eziyet çekmemiştir” buyurmuşlardı.158 İmâm-ı Rabbâni'ye göre Hz. Peygamber'in çektiği eziyet, Allah'ı tanımadaki noksanlığını kavramaktan kaynaklanan ruhi bir sıkıntıdır. Çünkü diğer peygamberlerin birçoğu maddi bakımdan ondan daha fazla eziyet çekmişlerdir. Meselâ Hz. Nüh (as), kavmi arasında 950 sene yaşamış ve onlardan çeşitli eziyetler görmüştü. O, imana davet edince kavmi ona taşlarla saldırmıştı. Hatta yağmur gibi yağan taşlarla bayılıp yere yığılmış, üzeri taşlarla örtülmüştü. Kendine gelince yine kavmini davet etmeye başlamiş ve onlar da aynı şeyi tekrar etmişlerdi.Hayatının sonuna kadar böyle devam etmişti.159
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.