Kitabı bitirdiğimde aklıma gelen ilk şey Stefan Zweig'in şu alıntısıydı; "İnsan sabahtan akşama kadar bir şey olmasını bekler ve hiçbir şey olmaz. Bekleyip durur insan. Hiçbir şey olmaz. İnsan bekler, bekler, bekler, şakakları zonklayana dek düşünür, düşünür, düşünür. Hiçbir şey olmaz. İnsan yalnız kalır. Yalnız. Yalnız."
Giovanni Drogo, Bastiani Kelesi'nde bekledi, bekledi, bekledi... Otuz yıllık bir hiç, yanlış kararlar, boşa harcanan bir ömür. Bazı kitaplar okunduktan sonra hayatımızın gidişatını belirler, derinden etkiler, Tatar Çölü onlardan biri, okuduğunuz için kendinizi şanslı hissedeceğiniz harika bir kitap.