Yolculuğun ilk gecesi boyunca Swann'ların Tarafında'yı belleğimde canlandırmaya çalıştım. Çok iyi bir soyutlama yöntemiydi bu. Swann'ın akşam yemeğine gelirken araladığı bahçe kapısını, çıngırağın madeni sesini düşledim. Köyün kilisesindeki vitrayların rengini gördüm yeniden. Akdikenleri çeviren çit, benim çocukluğumun da dikenlerini çeviren çitti. Yolculuğun ilk gecesini Swann'ların Tarafında'yı ve çocukluğumu anımsayarak geçirdim. Vinteuil'in sonatındaki o motifle karşılaştırılabilecek değerde bir şeyin, benim çocukluğumda da olup olmadığını sordum kendime. Yoktu böyle bir şey.