“Fransa’nın en prestijli edebiyat ödüllerinden birine layık görülen bu kitap bana çaresiz ama dışarıya karşı da dimdik duran bir çocuğun içindeki aile olma özlemini çok derinden hissettirdi. Kitapta bir hayat kadınının oğlu ve Arap bir çocuk olan Momo’nun fahişe çocuklarına bakan yahudi asıllı ve geçmişte Nazi zulmü görmüş olan Madam Rosa ile geçen hayatını okuyoruz. Madam Rosa gençliğinde hayat kadınlığı yapmış ve yaşı ilerleyince fahişe çocuklarına para karşılığı bakmaya başlamış ama geçmişin izlerini silemediği için herşeyden korkan bir kadındır. Bu öyle bir korku ki bunu kitabın başından sonuna kadar siz de onunla birlikte hissediyorsunuz. Momo her ne kadar Madam Rosa’nın yanında bir yetişkin gibi davranmaya çalışsa da, bir şemsiyeyi süsleyip giydirip adına Arthur diyip kendine arkadaş edinmiştir. Ama öyle akıllı ve dik duruşlu bir çocuktu ki Arthur için arkadaşın mı diyenlere; şemsiye o bir şemsiyeden arkadaş olur mu hiç diyip cevabını veriyordu. Kitapta dönemin Fransa’sının kenar mahallelerini, başka ülkelerden gelerek yaşayanların çektiği zorlukları da gözlemleyebiliyoruz. Momo karakteri farklı bir tat bıraktı bende, sonunun başka olmasını dilerdim.Hatta birara kendi kendine içsel konuşmaları ve dilini biraz “Çavdar Tarlasında Çocuklar” kitabındaki Holden karakterine benzettim. Kısacası kitap dili itibariyle de basit okunabilir anlaşılır bir kitaptı. Tavsiye edilir.

Onca Yoksulluk VarkenRomain Gary (Emile Ajar) · Agora Kitaplığı · 20093,344 okunma

·

12 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Meltem Salman