Klasik Haruki Murakami kitaplarından çok daha farklı bir eser İmkansızın Şarkısı. İçinde Haruki Murakami fanlarının o sevdiği gizem ve gerilimin g'si yok. Bu nedenle yazarın en sevdiğim (tek sevdiğim) özelliği çöpe gitmiş oldu.
Kitap bir aşk üçgenini anlatıyor genel olarak, akıl sağlığı ve intiharın üzerinde de durulmuş. Aşk üçgeni 2 kadın, 1 erkekten arasında geçiyor. Baş karakterimiz yine erkek. Yine diğer karakterlere göre çok daha pasif, hatta batının şarkı ve kitaplarını okumaktan başka kişiliği olmayan bir karakter. Murakami'nin diğer okuduğum kitaplarında da aynı şeyi görmüştüm, baş karakterlerini hep bir adım geride tutuyor. Aşk üçgenine dahil olan kadınlarımız, inanılmaz stereotipik iki uç kişiliğe sahipler, asla inandırıcı değiller. Birisi aşırı uç bir şekilde seks ve erotizmi ağzından düşürmeyen bir kadın, diğeri de "el değmemiş" kadınlardan.
Kitaptaki seks sahneleri oldukça rahatsız ediciydi, seksle ilgili her konuşma kaşlarımı kaldırmama sebep oldu. Sapık bir zihniyetle yazılmış o sahneler, okurken bu konuları ele alan diğer açık seçik kitaplardan çok daha farklı hissettiriyor. Çok net bir şekilde sapık bir erkeğin fantazi dünyasını yansıtıyor.
En önemlisini en sona sakladım: Kitap cinsiyetçi. Buyrun iki örnek:
#94054041#94057180
Özellikle 2. alıntı beni benden aldı. Zaten kadın karakterlerin kişiliği, seks sahnelerinin çürüklüğü ve bu alıntılarla, bu kitabın cinsiyetçiliğini vurgulamamam tuhaf olurdu.
Kitabın yine de en kötü kısmı neydi diye sorarsanız cinsiyetçiliğini değil, son 10 sayfası derim. Cinsiyetçilikten daha kötü, şaka gibi bir sondu, sanki kitaba küfretmen için yazılmış adeta.
Kitabın iyi yönü yok mu?
Var.
Akıcı olduğu için hızlı bitmesi.
Ben yaptım, siz yapmayın.
Kitapla kalın.
Eline sağlık Ceren, pek sevmiyorum Murakami okumayı, bu incelemenle de daha da gerilere atarım muhtemelen. Başlık süper olmuş, deep turkısh web bu ülke gençlerinin aydınlık yüzüdür:D