Bu benim okuduğum ilk William S. Burroughs kitabı ama sonuncusu da olmayacak. Bu kitaba internette gezinirken rastladım ve arka kapağını okuyunca kitabı hemen almak istedim. 100 sayfadan oluşan, yazarın kediler hakkında hatırları, yaşadıkları, gördüğü rüyaları anlatan bir güzelleme. Her bölüm 10-20 cümleden oluşan bir oturuşta okuyabileceğiniz bir kitap. Yazar yaşamının son 6 yılını kedilerle içli dışlı bir şekilde geçirmiş. Kedilerini o kadar çok seviyor ki onlardan bahsederken sanki bir insanla aynı evde yaşıyormuş gibi anlatıyor. Bu anlatımına acayip bayıldım. Zaten öyle de olmalı. Hayvanlara verdiği değer inanılmaz, özellikle kedilere. Ancak aynı şeyi köpekler için söyleyemeyeceğim. Yani yazar kedileri ne kadar seviyorsa köpeklerden bir o kadar da nefret ediyor. Bunu kendi “nefret ediyorum” şeklinde dile getirmiyor ama siz zaten anlıyorsunuz. Nedense kedilerle yaşadığı şeyler benim çok hoşuma gitti. Bir kedinin daktilosuna pati atması, sandalyelerini bilerek devirmesi ya da evden çıkıp bir daha geri gelmemesi; bunlar her kedinin yaptığı ama bize çok basitçe gelen şeyler. Oysaki yazar bir kediye dokunduğunda ağlamak istiyor. O kadar çok seviyor kedileri. Bir süper markette yaşlı bir kadınla karşılaştığında William’ın kedileri için “Seninkilerde tam hayat arkadaşıymış,” demişti. Gerçekten de öylelermiş. En çok Ruski’i sevdim sanırım. Bence yazarında en sevdiği kedisi oydu. Eğer kedileri sizde benim gibi çok seviyorsanız bu kitabı da çok seveceğinize şüphem yok.

İçerdeki KediWilliam S. Burroughs · Sel Yayıncılık · 2013194 okunma

·

68 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Aysenur