Kerstin Gier en sevdiğim yazarlardan biri. İnsanı sıkmadan , çok da heyecanlandırmadan okutuyor kendini. Bu kitabında Johanna' yı okuyoruz. Yeni gelen patronundan kardeşinin tuhaf sevgilisine kadar... Hanna'yı sevip sevmediğimi bir türlü anlayamadım. Bazen itici geldi bana, bir an yakınlaştım mesela. Sürekli gelgitler yaşadım.Aile bireylerine bir yerden sonra tahammül edememesi, sadece kendini düşünmesi doğru bir hareketti bence. Kız o kadar dolmuştu ki dert dinlemekten taş bile çatlardı.Özellikle ben Vivi ve Toni 'den aşırı bıktım. Beceriksiz insanlar:( Kitabın sonundaki bombayı ise çok geç fark edebildim. Hayır ipucu verdim diyor ama ben göremedim sanırım. İyi okumalar.
