BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM AHHH ZEZE! Bu kitabı okuduğum zaman kimi yerlerde hıçkıra hıçkıra ağladım, kimi yerlerde kahkaha ata ata güldüm... Keşke şu anki bütün zezelere sahip çıkabilseydim. Gözlerimin önünde zayıf kadınlara, güçsüz yaşlılara, yetim öksüz çocuklara, küçücük çocuklara, hayvanlara haksızlık yapıldığı zaman ne kadar üzülürüm. Elimden geldikçe karşı çıkarım bu haksızlıklara ama... Belkide bu yazıyı okuyan kardeşim, benim de küçüklüğüm böyleydi ZEZE den farksızdı, kimse bana da el uzatmadı diyecek ey yüce insan "çeken insan bilir" demişler o halde sende ZEZE gibi olan çocuklarımıza el uzat. 1 çocuk 1 hayat demektir. Arkadaşlar, dostlar, ablalar, abiler, anneler, babalar, Allah'ın aciz kulları 1 hayatımızı heba etmelerine izin vermeyelim. Buna hepimiz birlikte karşı çıkalım... Yazarlıkta karar kılıncaya kadar, boks antrenörlüğünden ressam ve heykeltıraşlara modellik yapmaya, muz plantasyonlarında hamallıktan gece kulüplerinde garsonluğa kadar çeşitli işlerde çalışan Jose Mauro de Vasconcelos'un başyapıtı Şeker Portakalı, "günün birinde acıyı keşfeden küçük bir çocuğun öyküsü"dür. Çok yoksul bir ailenin oğlu olarak dünyaya gelen, dokuz yaşında yüzme öğrenirken bir gün yüzme şampiyonu olmanın hayalini kuran Vasconcelos'un çocukluğundan derin izler taşıyan Şeker Portakalı, yaşamın beklenmedik değişimleri karşısında büyük sarsıntılar yaşayan küçük Zeze'nin başından geçenleri anlatır. Vasconcelos, tam on iki günde yazdığı bu romanı "yirmi yıldan fazla bir zaman yüreğinde taşıdığını" söyler. Aydın Emeç'in, güzel Türkçesiyle dilimize armağan ettiği için teşekkür ederiz :-) Sonuna kadar Okuduğunuz için teşekkür ederim