Dünyanın malına, nimetine fazla tamah etmeye değmez. Yüz akıyla, kimseye zarar vermeden, kendin ve başkalarının iyiliği için yaşamak, başkaları da mutlu olsun diye çabalamak önemlidir. Her şeyi kendisi için almak isteyen, her şeyi kendisine isteyenin yaşadığı hayattan daha kötü bir hayat yoktur. Allah, yaratırken, herkesin kendi menfaatini koruyabilmesi, kendisinin hoşuna gidecek şeyler için çaba göstermeleri için nefis vermiştir. Ama inancı, bu dünyanın, insanlığın huzuru için de aklı, gönlü, kalbi vermiş ki dengeyi kurarak yaşayalım. Başkalarının hakkına, hukukuna riayet ederek yaşamak üzerine imtihan edilelim. Hiç kendimizi düşünmezsek, hayatta kalamayız ama hep kendimizi düşünürsek, çevremiz için de zehir oluruz. İmtihanda ölçü bu…