Sıkılmıştım , ağlamaklıydım . "Sen gerçek bir yalnızlık çektin mi ?" dedi bana duvar . "Ben hep yalnızdım "dedim.
"İnsanın yanında bir başkası yoksa yalnızdır işte". Ben sadece seninle konuşuyor, sana ağlıyor ,sana gülüyorum".
"Peki" dedi duvar "Senin gelmesini umdukların var mı hâlâ". Düşündüm " Evet " dedim. "İşte" dedi "Henüz yalnızlık yaşamamışsın . O umudun kalmadığında anlayacaksın asıl yalnızlığı ". Dokundum duvara .