Lacan “merkezsizleşmiş özne” derken bunu kasteder, özne simgesel kimliğini/özdeşliğini sabitleyen adla işte böyle ilişkilenir: John Smith (daima, tanım gereği, kendi mefhumu içinde) John Smith değil, aynı adı taşıyan başka biridir. Shakespeare’in Juliet’inin malûmu olduğu üzere, asla “o ad” değilimdir - gerçekten John Smith olduğunu düşünen John