Yazarın en başta aktardığı insan anatomisine olan merakını, heyecanını ben de fazlasıyla hissettim. Üniversite eğitimimin ilk yıllarında başlayan bu istek hiç sönmedi. Yazarla kulvarlarımız farklı ama anatomi en sevdiğim dersler arasında oldu. Eğitimim bitene kadar yurtta kaldım, sınav zamanı çalışma odasına çıktığımda tıp okuyanların masasına otururdum. Masalar ortaktı; kitap, kişisel eşya koymak yasaktı ama bir tıp, iki hukuk okuyanlar o odadan çıkmadıklarından kitaplarını orada bırakırlardı. Bende özellikle anatomi atlası bulunan bir masayı tercih ederdim. Kendi sınavıma çalışmaktan çok kendimi tıp ile ilgili bilgileri okurken hatırlıyorum. Kitap tepeden tırnağa ilerliyor ve vakalar üzerinden anlatım yapılıyor. Bütün anlamlandırmaları yaptığımız beyinle başlıyoruz. Yakınımın beyin ameliyatı geçirmesi ve sonrasında hasar kalması sebebiyle anlatılan ameliyatı onunla ilişkilendirip farklı duygular içinde okudum. Baş kısmında gözlere ve sonrasında yüze gelince sanat da devreye girdi. Leonardo Da Vinci'nin anatomik olarak detaylıca inceleyip çizdiği resimlerden, "Son Yemek" adlı tablonun analizine geçtik. Leonardo'nun değişik bir yüz ifadesi yakalayabilmek için bazen insanları şehrin dışındaki mahallelere kadar takip edip uç bir ifade yakalamak isteğini de bu sayede öğrenmiş oldum. Bunun için sokak sokak dolaşıp özellikle çirkin, garip suratları olan adamların peşine düşermiş. Darwin ise "Duyguların İfadesi" kitabının bir bölümünü Leonardo'nun Son Yemek'te resmettiği jestlere ayırmış. Vertigoyu okurken kendimi kaptırıp başım dönüyormuş hissine kapıldım. Akciğerlerde pür dikkat kesildim, pandemi döneminin belirsizlikleri, entübe gibi kavramların hayatımıza girmesi bu organın hayati önemini bize hatırlattı. Zaten artık her okuduğum kitapta salgınla ilgili bir kısım yakalıyorum veya ilişkilendiriyorum. Şu an ve daha bir süreliğine daha odak noktamız bu, dünya şu sıralar Covid-19 etrafında dönüyor. Böbrek naklindeki mucize, karaciğerden Pamuk Prenses ve Uyuyan Güzel'e bağlanması ilgi çekici ve akılda kalıcı bir etki bıraktı. Sadece tıp ile değil sanatsal, edebi ve felsefi konulara değinmesi bakımından çok yönlü bir anlatıma sahip. Açıklamalarla birlikte bazı organların anatomi atlasından çizimleri yer alıyordu. Bu kısımlar renkli basılsaydı çok daha ilgi çekici ve anlamayı kolaylaştırıcı olurdu. Bu şekilde tam anlaşılmıyor, bana kalırsa görsel açıdan öğrenmeyi sağlamak adına renkli yapılabilirdi. Vücudumuzla ilgili bildiklerimizin yanında yeni bilgiler de öğrenmemizi ve farklı deneyimler yaşayan insanları tanımamızı sağlıyor. Akıcı bir dille tıp anlatılırken ara ara sanat, edebiyat ve felsefe ile ilişkilendirmesi bunlar üzerinden örnekler vermesi farklı bir renk katmış. Yazarın anlatımı vücudumuzda hangi yerdeyse okuma sırasında sadece oraya odaklandım. Kendi vücudumla ilgili ayrıntıları okurken kafamda da oralarda yolculuk yapmak güzeldi.

İnsan Vücuduna SeyahatGavin Francis · Domingo Yayınevi · 20171,641 okunma

·

150 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Derya