Günlük yaşamlarında,sanki gizlice sözleşmiş gibi aynı saatlerde,aynı yerlerde,aynı ilgi alanlarıyla karşılaşıp ve birbirlerini inceleyip,karşılaştırıp varlıklarını bunun üzerine kurmuşcasına hareket eden o toplulugun parçasıydı.Sosyal yaşamın parçası olmaya alışmış biri kendiyle baş başa yapayalnız kaldığında dayanağını kaybediyor,önemsiz skandal ve dedikodulardan oluşan besinini alamayan zihni bu yalnızlığı kolaylıkla kendine düşman olmaya çeviriyordu.Zaman sonsuz bir sıkıntıya dönmüş ve alışık olduğu şekilde geçiremediği saatler tüm anlamını yitirmişti.
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.