Nazizm'in yükselişi, koskoca bir ulusun eğitim ve propaganda yoluyla "ehlileştirilmesi", toplumun önde gelen düşünürlerinin makam veya can korkusuyla sistemin çarkında eritilmesi ve Almanya'nın bir korku imparatorluğuna dönüşerek dünyayı kaosa sürüklemesi hep ilgimi çekmiştir.
İşte böyle bir dönemde, Stefan Zweig'ın tabiriyle "Neslinin en büyük yazarı" Ödön Von Horvath'ın kaleme aldığı "Tanrısız Gençlik" romanı, dönemin siyasi ve toplumsal ortamına ışık tutuyor.
Yazarın, Nazizm uygulamalarını yanlış bulan hümanist bir öğretmen ve Nazist pedegojik eğitim sistemiyle adeta birer asker haline getirilen öğrenci karakterleri üzerinden Nazizm'in yol açacağı felaketleri önceden görmesi ise kitabı değerli kılıyor.
Böylesine büyük bir yazarın,Hitler'den kaçmak için gittiği Paris'te, yağmura tutulmamak için sığındığı bir ağacın altında yıldırım düşmesi sonucu genç yaşta ölmesi ise oldukça trajik. Kaderin cilvesi diyelim.
Ezcümle meraklılarına tavsiye edilir.