15. İnsan ise; Rabbi onu deneyip de kendisine ikramda bulunduğunda, ona bol bol nimetler verdiğinde, “Rabbim bana ikram etti” der.
16. Ama onu deneyip rızkını daraltınca da, “Rabbim beni
aşağıladı” der.
17. Hayır, Hayır! (Siz ikram bekliyorsunuz, fakat kendiniz)
yetime ikram etmiyorsunuz.
18. Yoksulu yedirmek konusunda birbirinizi teşvik etmiyorsunuz.
19. Haram helâl demeden mirası alabildiğine yiyorsunuz.
20. Malı da pek çok seviyorsunuz.
21. Hayır, yeryüzü (kıyamet sarsıntısıyla) parça parça olup
dağıldığı zaman,
22, 23. Rabbinin buyruğu ve saf saf dizilmiş olarak melekler
geldiği ve o gün cehennem getirildiği zaman, işte o gün
insan (yaptıklarını birer birer) hatırlar. Fakat bu hatırlamanın ona nasıl faydası olacak!?
24. “Keşke bu hayatım için önceden bir şey yapsaydım” der.
25. Artık o gün, Allah’ın edeceği azabı kimse edemez.
26. Onun vuracağı bağı kimse vuramaz.
27. (Allah, şöyle der:) “Ey huzur içinde olan nefis!”
28. “Sen O’ndan razı, O da senden razı olarak Rabbine
dön!”
29. “(İyi) kullarımın arasına gir.”
30. “Cennetime gir.