Kitabı okurken kendimi labirentte gibi hissettim.Aradığım her çıkış yolu karşıma bir duvar çıkardı geri döndüğümde başlangıç noktamı kaybetmiştim.
Amok rahatsızlığı ilk olarak ilkel kabilelerde görülmüş ve modernleşme süresince azalmaya başlamış.Şiddetin modernleşmeyle azaldığı sonucuna varılmış.
Zweig ise ana karakterin iyi eğitim görmüş bir doktor olması bunun antitezi olabileceğini hissetiriyor.Ve doktordan yardım isteyen kadının İngiliz olması da meselenin toplumsalü sınıflandırmadan ayrı. Benim fikrim bu yönde.
Kişinin zaafları ve bu zaafların yaptırdığı seçimlerin sonuçlarını kısa ve öz anlatıyor aslında bu kitapta.
İnsan bir hayat yaşar ve hayatının başrolü mü yoksa seyircisi mi olduğuna karar vermelidir ki geçen zamanın katili olmasın.