BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM Ben bu kitabı okumaya başladığım zaman çok sıkıcı geldi taki çirkin kadını baltayla vurup, daha da ölmesine inanmayıp kafadını patlatırcasına baltayla vurması ve acımasızca ölümünü izlemesine kadar.... Bir vicdan azabıyla yaşayan insan daha fazla yaşayamaz. Er yada geç neye vicdan azabı duyuyorsa ortaya çıkar. Ne kadar saklamak istersen iste, bütün çabaların boşa çıkacaktır. Raskolnikov da olduğu gibi... Raskolnikov'un bir balta almadan önce içinden geçtiği ahlaki acıyı, yaklaşmakta olan cinayetin şüphe ve dehşetini, aklın ve iyi doğanın yoğun mücadelesini anlamak ve hayal etmek çok önemlidir. Kesin, soğuk bir hesaplamaya karşı, aklın mantıklı argümanları, dürüst bir insanın doğal hissi, kan dökülmesinin yabancı ve iğrenç olduğu isyanlarına isyan eder. Raskolnikov'u “kanın üzerine basmak” yapan nedenler, tüm roman boyunca yavaş yavaş ortaya çıkıyor. Katilin kendisinin saydığı, incelediği ve nihayetinde suçla ilgili tüm nedenleri reddettiği doruk noktası, Sonya'ya itiraf ettiği sahnedir. Raskolnikov suçunun nedenlerini analiz ediyor ve burada “kanın vicdanını çözme” teorisi ilk olarak Sonin'in bir kişiyi öldürme hakkını reddetmesiyle karşılaştı. İçinde yaşadıkları toplumun ahlaki standartlarını aşan her iki kahraman da, her biri kendi gerçek hakkındaki anlayışına sahip olduğundan, farklı amaçlardan ahlaki olmayan davranışlarda bulunmuşlardır. Raskolnikov çeşitli açıklamalar yaptı: “O Napolyon olmak istedi”, annesine ve kız kardeşine yardım etmek için; deliliğe, onu deliliğe sürükleyen acıya atıfta bulunur; kişiliğimin doğrulanması hakkında (“bir eş, ister herkes gibi, ister bir insanım”) herkese ve her şeye karşı isyandan bahseder. Ancak, kendisini ikna edici görünen tüm akıl argümanları birer birer ortadan kalkar. Teorisine inanmadan ve hiçbir itirazda bulunmadan önce, şimdi, Sonya'nın “hakikati” karşısında, bütün “aritmetik” toza çarpıyor, çünkü bu mantıksal yapıların güvencesizliğini hissediyor ve sonuçta canavarca deneyinin saçmalığını hissediyor... Sonya, Raskolnikov'un teorisini, Rodion'un mutabık kalmaya zorlandığı basit bir argümanla karşılaştırıyor: “- Sadece bir bit öldürdüm. Sonya, işe yaramaz, çirkin, kötü niyetli. Bu adam bir bit! Neden, senin bir biti olmadığını biliyorum ”dedi ve garip bir şekilde ona bakarak. “Ama bu arada, ben yalan söylüyorum Sonya”, “Uzun zamandır yalan söylüyorum” dedi. Raskolnikov'un kendisi Sonya'ya iğrenme ya da korku ile değil şefkatle ilham veriyor çünkü sonsuz işkence görüyor. Sonya, Raskolnikov'a popüler inançlara göre tövbe etmesini söyler: cinayet tarafından kirletilen ana toprağa ve tüm dürüst insanlara tövbe etmesini. Kiliseye değil, kavşağa - yani en kalabalık yere Raskolnikov polise her şeyi açıkladığı zaman ne olursa olsun vicdan azabı kadar ağır hiç bir şey yoktur kanısına vardım. Eger ki buraya kadar okuduysan teşekkür ederim. Önce Allah'a sonra kendine emanetsin. Selametle kalman dileğiyle...^_^

Suç ve CezaFyodor Dostoyevski · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2022159,5bin okunma

··

8 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

SÖHEC