Seriye yakışan güzel bir son ile kitap bitti. İlk izlenimim üçlemenin ana fikri olan "karanlık orman" metaforunun üzerime karanlık bir şekilde çoktüğü yönünde. Başka ne olabilir diye düşünüyor insan. Üçleme evrenin büyüklüğünü ve an itibariyle insanın acizliği, kibrini gözler önüne seriyor. Öte yandan günün birinde bu koskoca evrenin bile dar geleceği fikrini işliyor içimize. Kitaptaki karakterlerden biri olan Wade : "Gelişime hiç bir şey engel olmamalı." "İnsanlığımızı yitirirsek, birçok şeyden oluruz fakat içgüdülerimizi yitirirsek, her şeyden oluruz". Hayvansal güdümüz yaşamak için yok etmeyi, başka bir deyişle gelişmek için ezmeyi söylüyor bize. Bu noktada ikinci kitaba dönersek, uzaya kaçan insanlığın bir avuç temsilcisinin başta sahip olduğu birlik duygusunun, çok kısa bir sürede dönüşüm geçirerek bu güdülere teslim olması çok etkileyici idi.. İlginç bulduğum diğer bir detay gelişimdeki zıplamaydı. Bilginin merdivenlerini birer birer (bazen üçer beşer) tırmanan bir uygarlığın kırılma noktasındaki sıçrayışı bu. Kitaptaki kırılma noktası ışık hızıydı. Bu noktada daha fazla spoiler vermek istemiyorum. Harika bir kitap, harika bir üçleme. Şiddetle öneriyorum.

Ölümün SonuCixin Liu · İthaki Yayınları · 2020197 okunma

·

310 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.