Geçen sene evlenince eşimle kitaplarımız birleşti. Bu kitabı gösterip okudun mu dedim, lisedeyken okumuş, iyiymiş ama çok da hatırlamıyormuş.
Kitap edebiyatımızın ilklerinden olduğu için tatsız, didaktik ve amatörce bir metinle karşılaşacağımı düşünüyordum. Yaklaşık yarım saat önce son sayfayı da okuduğumda ön gördüğüm olumsuzlukların gerçekleşmediğini görmüş oldum. Felatun Bey ile Rakım Efendi ne yazıldığı döneme göre kör göze parmak seviyesinde didaktik ne de roman türündeki bir metin için amatörceydi. Ahmet Mithat Efendi'nin "anlatıcı" rolünü üstlenmesini günümüzde yazılmış bir eser olarak okusak bir anlatım tekniği olarak bile düşünebiliriz. Kitabın tat durumu ise beklediğimden çok daha iyiydi. Okurken kâh güldüm kâh duygulandım, büyük keyif aldım. Kitaba karşı kafasında benim gibi "acaba"lar bulunan okuyucular tereddütlerini kapı dışarı edebilirler.
