Ne kadar kolay mekik dokuyordu ifrat ile tefrit arasında insanlar - ama bilhassa bu topraklardaki erkekler.Doğu diyarında erkek kalbi,tıpkı sarkaç ucundaki küre gibi bir uçtan bir uca savruluyordu.Abartılı hayranlık ile abartılı hor görme arasında gidip geliyordu; daha dün ''tutku'' olan duygular anında ''nefrete'' dönüşüyordu.Hep taşkınlık üzerine kuruluydu erkeklerin karşı cinsle münasebetleri.Deli divane aşık oluyor,aşırı arzuluyor,kendi istedikleri olmazsa bu sefer de aşırı tepki verip nefret ediyorlardı - hep ama hep aşırıydı.
Sayfa 189Kitabı okudu
··
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.