Biraz "Göçebe" havasında bir romandı "Her Gün". Doğduğu günden bu yana her gün yeni bir bedende uyanan A'nın hikayesi. Ve bu hikayenin içinde günün birinde uyandığı bedenin kız arkadaşına aşık oluşunun hikayesi. Yazar, birbirinden farklı hayat tarzı, kimlik ve görünüşe sahip insanların ağzından yazarken yaşama, insana ve aşka dair güzel noktaları yakalayıp sade ve etkili bir dille bunu kaleme almayı başarmıştı. Okurken elinizde olmadan A'nın aşkı için bencillik yaparak beğendiği bir bedende ve yaşamda tutunmasını istemekten kendinizi alamadığınız anlar olması hoştu. Çıkış noktasını güzel yakalamıştı yazar. Ama haliyle A'nın başına gelmiş olan bu durumun bir mantığa bir gerçekliğe oturtulması gerekiyordu benim bakış açımdan. Bunun eksikliği bence hissedilmişti. Evet devamı gelecekmiş hatta Başka Bir Gün adlı romanı da Pegasus Yayınevinden çıkarak vitrinlerdeki yerini almış. A'nın aşık olduğu kız olan Rhionnan'ın gözünden, yaşamından anlatılmış bu kez hikaye. Ama yazarın kendisinin de vurguladığı gibi bu sadece ilk esere paralel bir roman. Bir yanım yazarın A'nın durumunu nasıl bir mantığa oturtacağını merak ederken diğer yanım bu şekli ile de romanın bitmişliğini zorlanmadan kabullendi. Pek çok yorumda sonun hüzün dolu olduğu belirtilmişti ama bence A'nın karakterinin sağlamlığıyla oldukça örtüşen bir sondu ve ben hüzünden çok özellikle kahraman adına rahatlama ve huzur buldum. Konu ve anlatımdaki başarı nedeni ile romanı beğensem de okumasan pek bir şey kaybetmezdim diye düşünüyorum.

Her GünDavid Levithan · Pegasus Yayınları · 20151,970 okunma

·

6 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Librarian