Kışkent, benim 3 yıl önce çok severek okuduğum Ötediyar'ın devam kitabı. Ana karakterimiz Laylee'nin gayet mutlu bir hayatı vardı. Ta ki annesi ölüp de hayaleti ona musallat olana ve babası da annesinin ölümüne duyduğu yas sebebiyle aklını kaybedene kadar. Laylee yalnızca 13 yaşında olmasına rağmen omuzlarında çok büyük yükler var. Laylee bir mortoyuma ve ne yazık ki Kışkent'teki tek mortoyuma (babası hariç ve onun da aklını kaybettiğini belirtmiştim.) Peki mortoyuma nedir? Mortoyumalar, ölülerin ruhlarını Öbürdiyar'a göndermek için ölü bedenleri, yani cesetleri yıkayıp tabutlama işini yapan seçkin bir grup. Anlayacağınız bu yetenek sonradan edinilen bir şey değil. Bu yeteneğe sahip olmak için mortoyuma kanına sahip olmak gerekiyor. Yani anlayacağınız Laylee, Kışkent'te bu güce sahip tek kişi ve ölüleri Öbürdiyar'a hazırlamak için gün ağarana kadar bedenleri ovalamak, ruhları zaptetmek ve son yolculuklarına uğurlamak artık Laylee'nin sorumluluğunda. Ve bunca iş artık Laylee'ye doğal olarak fazla geliyor ve Laylee yavaş yavaş hastalanmaya, ölmeye başlıyor. Ve biz de bu kitapta Laylee'nin; Alice, Oliver ve Benyamin'in de yardımıyla mükemmel karakter dönüşümünü ve mükemmel bir arkadaşlık okuyoruz. Ben kitabı gerçekten çok sevdim. Hatta Ötediyar'dan daha çok sevdim diyebilirim ve herkese öneriyorum.

KışkentTahereh Mafi · Yabancı Yayınları · 2020186 okunma

·

87 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.