Gözlerin gözlerime değince
Felâketim olurdu ağlardım
Beni sevmiyordun bilirdim
Bir sevdiğin vardı duyardım
Çöp gibi bir oğlan ipince
Hayırsızın biriydi fikrimce
Ne vakit karşımda görsem
Öldüreceğimden korkardım
Felâketim olurdu ağlardım
Attila İlhan
“Onu bir kere görsem ve sonra ortadan kaybolsam, ölsem,”
HOMOFOBİKLER BENİ ENGELLESİN
Uygulamayı kullanan yobazların bazıları bugün Taksim’deki Onur Yürüşünde öpüşen çiftlerden rahatsız olmuş. MUŞ MUŞ MUŞŞ. Keşke televizyonlarda her gün öldürülen kadınları değil de öpüşen insanları görsem.Yani bir insan bundan niye rahatsız olur bilmiyorum. En kötü çevirirsin kafanı. Senin yakana yapışıp biz öpüşecağız sen de bizi izle mi diyorlar.Çok rahatsız olsan da geçer gidersin.Sanki ülkede her şey dört dörtlük LGBT bireyleri çok ahlaksızmış gibi bir algı var. Sabahları yarım saat Müge Anlı’nın programına bakarsanız, o bizim ahlaklı toplumumuzun(!) çizdiği sınırların dışına çıkmayan insanların yaptıklarının yanında LGBT bireylerinin melek kaldığını görürsünüz.Ama onlar sokak ortasında öpüşmediği için daha ahlaklı di mi.Üzerinize alınacaksınız ama çok zavallısınız be.
Bir insanı sevmekle başlayacak her şey!
"İnsanlar aslında aydınlıktakiler ve
karanlıktakiler olarak ikiye ayrılır.
Karanlıktakilerin sayısını azaltıp,
aydınlıktakilerin sayısını çoğaltmak, işte
hedef budur. Bu yüzden 'Bilgi!', 'Bilim!' diye
bağırıyoruz."¹
Bir kitap okurken ne zaman 
Victor Hugo ismini görsem ilk defa lise yıllarında okuduğum “
Sefiller (2 Cilt Takım)”in özet
