Yanlış aynalara yöneldik görünmek için
Göstermek için bir şeyleri unutmak için
Olmayan bir şeyleri olan bir şeyleri.
En zayıf yanımızda Bulvar tuzakları
Öyle bir süsledik ki bedenlerimizi
Evlerimizi, eksiklerimizi
Bakarak birbirimize saklı öykünmelerle
Giysiler takılar boyalar içinde
Kayboldu yüreklerimiz
Ve bir ince düşünce
Sayfa 56Kitabı okuyor
Ama en vahimi, yemek masasına oturur oturmaz,
Vergilius'u övüp ölümün eşiğindeki Dido'yu bağışlayan,
şairleri birbirine düşürüp felakete yol açan,
Vergilius'u bir kefeye, Homeros'u öbürüne koyan kadındır.
[...]
Bir filozof gibi ahlaksal sorunlara bile sınırlar koyar;
son derece bilgili ve belagat sahibi görünmek istediği için,
kıvırmak zorunda kalır eteklerini dizinden yukarı,
ve bir domuz keserek Silvianus'a çeyrek verip yıkanmak zorunda kalır.
Koynuna aldığın karının kendine özgü konuşma tarzı olmasın, sakın,
ya da konuşmayı dolandırıp çarpık bir kıyas yapmaya kalkmasın şiddetle, aman ha,
bütün tarihi de bilmesin! Okuduğu kitaplardan anlamadığı bazı şeyler de olsun.
Nefret ederim, Palaemon'un gramer kitabını açıp duran kadından,
(Satura VI, 430-455)
Sayfa 71Kitabı okudu
İnsan dayima gözle görünür… Geberirse gömülür
Efendi baba cisimden ruha girmek, ruhtan tekrar kalıba oturmak, göze görünmek, görünmemek, şeytan olmak, insan olmak böyle laflardan hiçbir şey ağnamayız… İnsan dayima gözle görünür… Geberirse gömülür. Biir de ruh vardır diyorlarsa insan mefat olunca bu da mezarda oturur? Nereye gider? Bilmiyoruz. Fakat lafı uzatmayalım. Bahçede tutulacak bir adam varsa haydi yakalayalım…
Kelebeğin ömrü
Gülseren Hanım, Dr. Nüvit Hanım bir hasta gönderdi, "mümkünse hemen alıverin," diye rica etti. Şimdi onu gönderiyorum.
Tamam Tuna, bekliyorum.
Kapı vuruluyor ve içeri üç hanım giriyor. İkisinin ağlamaktan gözleri kızarmış. Biri ise şaşkın şaşkın etrafına bakınıyor. En yaşlı olan, elime bir kâğıt uzatıyor. Nüvit Hanım'ın bana
Sayfa 80Kitabı okudu
Normalde böyle şeyler yazmayı sevmem fakat artık tutamadım. Ciddi anlamda yetenekli, çok okunmuş ve beğenilmiş, tercihen dünyanın güney taraflarından bir yazarın yaratıcı ve gerçekten iyi yazılmış bir romanının incelemelerine bakıyorum, en popüler incelemelerde şu çok takipçili booktok/bookstagram "influencer"larından biri kitap ve yazar hakkında, "Çok iddialı, zeki görünmek için çok uğraşıyor" diyor. Kişinin sayfasını inceliyorum. En sevdiği ve yüksek puan verdiği kitaplar: The Raven Cycle ve Daisy Jones and the Six. Uygulamayı hayal kırıklığı ve 21. yüzyıl insanının taş devri insanından daha yüzeysel bir edebi anlayışıyla sahip olmasından dolayı duyduğum utançla kapatıyorum. Son.
Bizdik o hücûmun bütün aşkıyla kanatlı;
Bizdik o sabah ilk atılan safta yüz atlı.
Uçtuk Mohaç ufkunda görünmek hevesiyle, Canlandı o meşhûr ova at kişnemesiyle!
Fethin daha bir ülkeyi parlattığı gündü;
Biz uğruna can verdiğimiz yerde göründü.
Gül yüzlü bir âfetti ki her bûsesi lâle;
Girdik zaferin koynuna, kandık o visâle
Dünyâya vedâ ettik, atıldık dolu dizgin;
En son koşumuzdur bu! Asırlarca bilinsin!
Bir bir açılırken göğe, son def'a yarıştık;
Allâh'a giden yolda meleklerle karıştık.
Geçtik hepimiz dört nala, cennet kapısından; Gördük ebedî cedleri, bir anda yakından!
Bir bahçedeyiz şimdi şehidlerle berâber;
Bizler gibi olmuş o yiğitlerle berâber.
Lâkin kalacak doğduğumuz toprağa bizden; Şimşek gibi bir hâtıra nal seslerimizden!