Senin adını kol saatimin kayışına tırnağımla kazıdım Piraye” diyen Nazım'ın saatinde, Verâ yazıyordu. O gün aşk öldü.
"Bir depremlik, bir virüslük, bir nükleer savaşlık hayatlarımız var. Nasıl da duyarsızca yaşıyor ve nasıl da hiç ölmeyecekmiş gibi hesaplar içine giriyoruz. Ne çok gönül yıkıyor, ne çok kul hakkına giriyor, ne çok zulmediyor ve ne çok kibirden kuleler inşa ediyoruz."
Derdim çoktu, kimsem yoktu,
Sustum, kalbim boştu,
Yoruldum, sorunlar doğdu,
tekrar tekrar ayağa kalkıp baştan yola koyuldum.
Okur Takip Önerileri
"Sizi güldürebilecek insanlar aynı şehirde olmayabilir. kilometrelerce uzakta olabilirler. Ama tek mesajları kalbinize dokunabilir aynı zaman da sesi,gülüşü,fotoğrafları bile Gerçek şu ki. onunla yan yana olabilirsin,o kilometrelerce uzakta olsa bile...
'Kim bilir belki bu kadar sevmezdik birbirimizi uzaktan seyredemeseydik ruhunu birbirimizin.'
Nazım Hikmet
'Dünya hassas kalpler için cehennemdir.' Bu cümleyi dibine kadar yaşıyorum. İnsanlar mı fazla kırıcı bende mi, benim gibilerde mi sorun?
Victor Hugo'nun dediği gibi:
'Sadece bedenleri, şekilleri, görüntüleri sevenlere ne yazık! Ölüm her şeyi yok edecek. Ruhları sevmeyi deneyin, onlara yeniden kavuşursunuz.'
Bu dünyada sevgi büyük ihtiyaç. Herkes sevmeye sevilmeye muhtaç'
'Gel seninle bir kez daha ağlayalım.
Yaşanmışlara, yaşanmamışlara, bir de hiç yaşanmayacaklara.'
Oğuz Atay
Hep geçiştirdiler, zor artık anlatmak baştan
Yalnızlığı sevdirdiler, yorulduk insanlardan
Sus, hiç anlamazlar anlattıkça
Sen hafifleyeceksin, kadehin ağırlaştıkça
Gözlerin de dolacak onunla
Daha iyi görüyor insan, gözleri yaşlandıkça…