114 syf.
8/10 puan verdi
Pulbiber Mahallesi (+) / Didem MADAK/ Şiir / İlk Yayın Tarihi: 2012 / Metis - 111 Sh.
Pulbiber Mahallesi;
İzmir'li son dönem kadın şairimiz Didem Madak'ın basılmış olan son eseridir.
Kitapta da belirtildiği gibi yoğun ısrar üzerine yazılmıştır.
İlk olarak 2007 yılının Mart ayında basılan kitabın ikinci baskısı Kasım 2012
72 syf.
·
Not rated
Kalbim ! Neden ben ?: “ Bu kitapta yer alan şahıs ve mekânların gerçekle alâkaları tamdır. Kahramanları hep yanlış ata oynayanlardır. Kediler, kadınlar, muhabbet kuşları, gözyaşları . . hepsi sahiden vardır ve bir dönem yaşamışlardır . “ diyerek bitirir Didem Madak. Kısacık hayatında insanı derinden etkileyen sözleriyle 3 şiir kitabı bırakmıştır geriye . Şiire ilgi duyan herkese tavsiye ederim . Eğer ki Didem Madak’ ın hayatıyla birleştirerek okursanız her satırın sizi nasıl etkilediğini daha net bir şekilde görebilirsiniz . Keyifli ve duygulu okumalar . . Kalbim neden isli bir şehir ? Kalbim ! Neden ben ? Bir tek aşk sözü söylememiş gibiyim. ( syf. 36)
Grapon Kağıtları
Dili ve yazılma tarzı ile bence bir çok şairden faklı bir dilde yazılmış kitaptı.
Sanki okurken şair ile sohbet ediyormuşçasına bir havada okuyoruz, okurken şiir okumadığımı düşünüyor gibi oldum ama şairin dili o kadar iyi ki sizi sohbet ederken bile düşündürmeye yöneltiyor.
Tekrar tekrar okunacak ve her okunuşta kendinizi başka bir sohbetin içerisinde başka diyarlarda bulabileceğiniz bir kitap ile karşı karşıyayız.
Okuyacak herkese keyifli okumalar :)
Her ne kadar "Türk Edebiyatı’nın Gamlı Prensesi", Tezer Özlü olsa da, bence Didem Madak da edebiyatımızın gamlı prenseslerinden, inci tanelerinden.
Annesizliğinden şair yaratabilmiş, cümleleriyle kalplere dokunabilen nadir kişiliklerden. Kendisini Pollyanna’ya Son Mektup şiiriyle Furkan Özdemir’in seslendirmesiyle dört yıl kadar önce tanımıştım. Ve daha dinler dinlemez, “bunlar nasıl cümleler, nasıl betimlemeler?” demiştim. Bu şiirini defalarca dinledim ama kendisini detaylı olarak tanıyabilmek ve diğer şiirlerine de göz atabilmek şimdiye nasip oldu.
Kitaptaki şiirlerini ikişer kez okudum, zaman zaman da açıp okurum gibi geliyor. Benim için Didem Madak çok özel biri, kadın şair olarak edebiyatta yerini bulabilmiş olması (ki bu kısım tartışılabilir), işlediği temalar onu özel kılıyor nazarımda. Şiirlerini ve kendisini tanımlayabilecek bir kelime bulamıyorum, ancak “tatlı” diyebilirim sanırım. Tanışmayanlar varsa, lütfen tanışınız.
Buraya da kendisinin minnoş sesiyle röportajını bırakıyorum.
youtu.be/LGpbjWpNams?si=...
72 syf.
·
Not rated
Didem Madak 'ı okuduğumda içimde açıklamakta zorlanacağım bir sızı birikiyor. Yazılarındaki hüzün bazen okşuyor bizi bazen derinleştiriyor.
Yazıları kısacası hüznün çicek hali.
Sevgili Pollyanna,
Radyo tiyatrosu dinlenirdi bir zaman içimde, İçimde dünyanın en eski kedisi
Eski bir sobanın yanında uyuyordu.
Çocuklar bir köşede
Yenidünya çekirdekleriyle beştaş oynardı
Frenk elması da derler
Sarılı kahverengili bir meyve.
Annem işte öyle bir kadındı
Çocuklar gökyüzüne bakar sorardı:
Ay dede orada ne yapıyor anne?
Annem öldüğünde ay dede içimde
Yüzlük bir ampul gibi parçalandı.
Annem işte öyle bir kadındı
Aşure getiren çocuklara,
Teşekkür eder gibi yaşadı
Öldüğünde gül resimli bir takvim yaprağıydı.