Yine muazzam bir kurguydu. Agatha bu işin piri gerçekten. Kitabın konusu isminden de anlaşılacağı üzere , noelde işlenen bir cinayet. Ama öyle bir cinayet ki.. Hiç kimse suçlu değil ama herkes suçlu. Hiç kimse masum değil ama herkes masum. Yaşlı bir adam , noelde tüm ailesini yanında görmek istiyor ve bunun için tüm çocuklarına haber veriyor. Oğulları ve gelinleri , torunu , eski ortağının oğlu , evdeki uşak , bakıcı ve uşak yardımcısı.. O gece bir cinayet işleniyor. Cinayeti işlemek için herkesin çok geçerli sebepleri var. Ve Poirot bu işe el atıyor.
Ben Poirot'tan önce davranıp katili buldum , yani bulduğumu sandım. İlk defa katili bulduğumdan bu kadar emindim. Başkasının katil olma imkanı yoktu. Ki , diğerlerini de çok mantıklı sebeplerden elemiştim. Ama benim mantıklı(!) olarak elediğim o kişilerin de birer katil olabileceğini o kadar mantıklı olarak açıkladı ki Poirot , bu sefer de herkes katil sandım. Ayrıca öyle biri katil çıktı ki , nasıl ya , diye bir süre kitabı kapatıp düşünmek durumunda kaldım.
Müthiş bir kurguydu. Fazlasıyla tatmin ediciydi. İlk 25-30 sayfa hikayeye girmekte bir tık zorlandım ama sonrası ardı sıra geldi. Her sayfa ayrı bir heyecan ve merakla ilerledi. Heyecanı da merakı da son sayfaya kadar diri tuttu.
-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}
