Rıfat Ilgaz'la yapılan bir röportajda, nasıl bu kadar güldürdünüz diye sorduklarında. Cevabı şöyle idi; eskiden idamlar sabaha karşı yapılırmış. Belli bir süre sonra idam yaklaştığında tüm dükkanlar açılmaya ve esnaf satış yapmak için bağırıp, çağırmaya başlarmış. Bunun üzerine ailelerde o saatlerde sokağa çıkmaya başlarmış ve idam vakitleri panayır havasına bürünmüş. Sonuçta ölen bir adama bakarak gülen bir halk görüntüsü oluşmuş. Ben de çöken eğitim sistemi anlattım, hepmiz ölen bu sisteme bakarak güldük...