Kul hakkı sadece birisinin parasını yemek değildir. Karşımızdaki insanın duygularını sömürmek, psikolojisini alt üst etmek, hayallerini çalmak da bir kulun hakkına girmektir.
Ne ekersen onu biçersin derler hep. Külliyen Yalan! Kimseyi tüketmedik biz, hep tüketilen olduk. Kimseyi yarı yolda bırakmadık, yarı yolda bırakılmışlığımız çok olmuştur ama. Sevmediğimiz kimseye seviyorum demedik mesela. Yalan aşklara kurban gitmedik mi hepimiz? Kimsenin gecesine göz dikmedik, karnına çeke çeke ağlatanlardan olmadık, ama ağlayanlardan olduk da sustuk mesela. Değer verdiğimiz hiç kimseyi değersiz yapmadık, aksine tutulmuşluğumuzda çoktur hani. Ee bizim bunca çektiğimiz çilenin, döktüğümüz gözyaşının hesabı nerede kaldı? Hani ne ekerse onu biçerdi insan?
Özgürlük birilerinin hayatını mahvedip, gözlerini yaşlara mahkum kılmaksa eğer! Hiç dokunamayacağım, nefesini tenimde hissedemeyeceğim kadar özgürsün artık!