“Kalır gibi gidişlerini izledim önce, sonra gider gibi kalışlarını... Ve anladım ki ne sen gidebiliyorsun ne ben kalabiliyorum. Öyle bir hayat yaşıyoruz ki şimdi; ağlamak gülmenin mahkumu, gülmek ağlamanın gardiyanı gibi sanki...“
Kalır gibi gidişlerini izledim önce, sonra gider gibi kalışlarını…
Ve anladım ki ne sen gidebiliyorsun ne ben kalabiliyorum. Öyle bir hayat yaşıyoruz ki şimdi; ağlamak gülmenin mahkumu, gülmek ağlamanın gardiyanı gibi sanki…
Kahraman tazeoğlu
Kalır gibi gidişlerini izledim önce,
Sonra gider gibi kalışlarını...
Ve anladım ki ne sen gidebiliyorsun ne ben kalabiliyorum...
Öyle bir hayat yaşıyoruz ki şimdi; ağlamak gülmenin mahkumu , gülmek ağlamanın gardiyanı gibi sanki...
__//...Ve anladım ki ne seninle ağlayabiliyorum, nede sensiz gülebiliyorum...
Belki de sen Aşka aşıktın,
Ben üstüme alındım bilmiyorum..
Öyle bir hayat yaşıyoruz ki şimdi, ağlamak gülmenin mahkûmu, gülmek ağlamanın gardiyanı gibi sanki...
Sayfa 15Kitabı okudu
Öyle bir hayat yaşıyoruz ki şimdi; ağlamak gülmenin mahkumu, gülmek ağlamanın gardiyanı gibi sanki…
Öyle bir hayat yaşıyoruz ki şimdi; ağlamak gülmenin mahkûmu, gülmek ağlamanın gardiyanı sanki.
Ve anladım ki ne sen gidebiliyorsun ne ben kalabiliyorum. Öyle bir hayat yaşıyoruz ki şimdi; ağlamak gülmenin mahkûmu, gülmek ağlamanın gardiyanı gibi sanki… Kahraman Tazeoğlu
Öyle bir hayat yaşıyoruz ki şimdi, ağlamak gülmenin mahkûmu, gülmek ağlamanın gardiyanı gibi sanki...
Destek YayınlarıKitabı okudu
Öyle bir hayat yaşıyoruz ki şimdi; ağlamak gülmenin mahkumu, gülmek ağlamanın gardiyanı gibi sanki…
Kalır gibi gidişlerini izledim önce, sonra gider gibi kalışlarını… Ve anladım ki ne sen gidebiliyorsun ne ben kalabiliyorum. Öyle bir hayat yaşıyoruz ki şimdi; ağlamak gülmenin mahkumu, gülmek ağlamanın gardiyanı gibi sanki…
Öyle bir hayat yaşıyoruz ki şimdi, ağlamak gülmenin mahkûmu, gülmek ağlamanın gardiyanı gibi sanki...
Sayfa 16 - DestekKitabı okudu
Kalır gibi gidişlerini izledim önce, sonra gider gibi kalışlarını... Ve anladım ki ne sen gidebiliyorsun ne ben kalabiliyorum. Öyle bir hayat yaşıyoruz ki şimdi; ağlamak gülmenin mahkumu, gülmek ağlamanın gardiyanı gibi sanki... Ve anladım ki ne seninle ağlayabiliyorum, ne de sensiz gülebiliyorum.
“Kalır gibi gidişlerini izledim önce, sonra gider gibi kalışlarını... Ve anladım ki ne sen gidebiliyorsun ne ben kalabiliyorum. Öyle bir hayat yaşıyoruz ki şimdi; ağlamak gülmenin mahkumu, gülmek ağlamanın gardiyanı gibi sanki...“