hayatımda okuduğum en boş kitaplardan biri. bir kitaba başlayınca bitirmeden bırakamıyorum bu sebepten ötürü birkaç hafta elimde oradan oraya sürüklendi.
çok kötü, herhangi bir duygu yoğunluğu yok, karakterler derinlemesine işlenememiş, sonu aceleyle bağlanmış, asla gerçekçi değil...
herhangi bir beklentim yoktu ama bir NYC bestseller'ın bu kadar kof olabileceğini düşünmemiştim. Amerikanların ortalama zeka seviyesi buna elveriyor sanırım. Türk edebiyatına duyduğum hayranlıkla milliyetçilik mi ediyorum diyerek kuşkuya düşmem ne kadar da yersizmiş.
bir netflix dizisi olmak için bile fazla sıkıcı ve olaysız, kitaptaki bir kıza yapılan "fatshaming" eyleminden bahsetmiyorum bile. cesur yeni dünya, yani burası, böyle bir yer değil.
herkes hetero, ideal kilosunda değil.
kitapta vurgulananın aksine çoğu insanın yaptığı kötü şeyler için mantıklı bir açıklaması yok, "uyuşturucu kullanıp partiye gittim çünkü babam annemi aldattı" hayır sadece yaptılar çünkü yapmak istediler. bazı insanlar sadece kötüdür, seçtikleri yollar kötüdür, aynı bu kitabın olağanüstü basit ve kötü olduğu gibi.
yazar kendi penceresinden yazmış anlıyorum ama öyle sıkıcı bir hayatım olsa yaşamaktan hiç zevk almazdım. en basit hobilerden örgü örtmeyi romantize etmeye çalışırdım hatta. haha.
