Elleri ceplerinde ama çalacak bir ıslığı yok.
Başka türlüsün sen diyerek taklidini yapıyordum. Kendi kendimin.
Umut insana hem beklemeyi öğretiyor daha iyi için, hem de elindekinin kıymetini bilmeyi öğretiyor.
Sayfa 85
Okudum efendim, epeyce ve bolca okudum. Ve okudukça gördüm ki insan kendisinde gizliymiş. İnsanın sırrı kendiymiş. İnsanın en değerli hazinesi denizler aşıp Kaf dağının ardına bile dolansa, kendi evinin bahçesinde gömülü; insanın cenneti kendi kalbine doğrulttuğu gözlerindeymiş.
Görebilen için hiçbir insan da tekdüze değildir.
Sayfa 43Kitabı okudu
Kaçta kaçın senindir için, Kaçta kaçı sen..
..Ben kendimi bilmiyorum.
Buna deli oluyorum bazan.
İyi miyim ki ben? Kötü müyüm yoksa?
İnsan bilir mi bunu, insan düşünür mü bunu ?
Çiçeğe bakınca çiçekleniyorum.
Ama
taş da çok.
Her yer kaya..
Korkma, ne kadar güzel bir kelime. Olağanüstü güzel bir kelime.
Sayfa 83
Sürekli taşıyacağınızı hissettiğiniz bir yükünüz oldu mu hiç?
Elinizden hiç bırakamayacağınız, sırtınızdan hiç indiremeyeceğiniz
