Kurtuluş Savaşı'nda Batı Cephesi'nin İki YanıCevdet Çaldağ · İş Bankası Kültür Yayınları · 201652 okunma
Umut dalıp gitti bir yerlere...
Öğle vaktini birkaç saat geçmişti. Özgür, meydandaki tramvay durağının karşısındaki dükkânlardan birine girip iki paket sigara alıp Huzur Park’a geri döndüğünde Umut’u çadırın başucunda çimlerde oturmuş derin düşünceli bir halde buldu.
“Daha önce görülmemiş bir güzellik Demokrasi Meydanı, Cumhuriyet Anıtı, Güven, Barış, Kültür ve Özgürlük Caddelerini kuşatmıştı. Sanki harika genç bir kadının tüm güzelliğinin ışıltısı her yeri kaplamıştı. Beyaz tenli masum yüzündeki hüzünlü bakışlarının ardına gizlenmiş tatlı gülümsemesi belirirken her bir sokağı selamlıyordu. Dalgalı kızıl saçları da tüm Huzur Park’ı sarmıştı. Hele parıldayan o koyu yeşil parlak gözleri çok güzeldi ama ince zarif kaşlarında başka bir güzellik vardı. Öyle bir büyünün içinde kayboluyordu ki insan hangisinin daha güzel olduğunu ayırt edemiyordu. Ancak bu kayıp, korkunç biber gazının içinde kaybolması gibi bir şey değildi. Her bir insanın hayallerinde düşlediği o şeyin güzelliği içinde keşfedilmemiş âlemlerde kaybolması gibiydi.
O güzelliğe vardığınız an sizi bekleyen o şeyin özgürlük oldu-ğunu anlarsınız. Ancak daha önce bilmediğiniz, kavrayamadığınız o şeyle karşılaştığında ne yapacağınızı bilemezsiniz. O şeyi anladığınızı sandığın an düşten uyanır ve kendi gerçekliğinizle baş başa kalmanız uzun sürmez.” Umut, bu derin düşüncelere dalmışken arkadaşının sesiyle kendine geldi.
Sayfa 165 - Altıncı bölüm - Devrinin birinci günü...
Uğurladık Güneşi ve Ayı
Güneş ve ay gibi parlak bir ışık
Verirler gerçi onlar, güneşsiz de
Aysız da yaşarlar bu dirençle, yine de,
İstanbul’a uğurladık güneşi ve ayı
Aydınlatsın diye meydanları,
Sesleri özlemiş o meydanları,
Aydınlatsın diye sokaklarda
Aralık’ın rehin aldığı insanları.
Gelsin o güneş tüm o yaşlananlara
Uzun yollarında iki kıtalı kentin.
Güneş ve ay gibi
Çarkı Durdurmak (20.04.2021)
Çark dönmeye, az evvel olduğu yere varmaya, tekerrür ettikçe etmeye devam ediyordu. Bu çarkın su değirmeninden tek farkı, derede değil bataklıkta dönmesiydi. Yarı çürümüş hayvanlarla dolu, kokuşmuş bir bataklıkta...Cemil, bu çürümeye yüz tutmuş hayvanlardan biriydi. Verdiği her nefes, çürümüş uzuvlarının esansı niteliğindeydi. Bu durumdan
Avusturyalı Mimar
Aklında ve çantasındaki pek çok çizimle Türkiye’ye yerleşen Avusturyalı mimar Prof. Clemens Holzmeister (1886-1983), TBMM’nin üçüncü binasının yanı sıra Çankaya Köşkü, Güven Park Anıtı, Genelkurmay Başkanlığı, İçişleri,
Millî Savunma, Bayındırlık ve İskân bakanlıkları, Yargıtay binası, Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası, Ankara Harp Okulu, Ankara Orduevi, Avusturya Büyükelçiliği, Ticaret Bakanlığı (eski binası) gibi devletin temel kurumlarının mekânı olan yapıların da mimari yaratıcısı oldu.
Sayfa 26Kitabı okudu
