Dostoyevski: Hayatı , eserlerine dahil:
"Dostoyevski'nin okurla olan ilişkisi ne dostane ne de huzurludur, bilakis, tehlikeli, zalim, şehvetli içgüdülerle dolu bir uyumsuzluktur." diyordu, 
Üç Büyük Usta 'da Zweig.
Benim de Dostoyevski ile olan ilişkim pek huzurlu olmadığından Suç ve Ceza'yı yeniden okuduğum şu günlerde
Elime aldığım andan itibaren ruhum yerinde değildi sanki. Bazı kitaplar sendir ya hani okusan bi rahatlayacaksındır o his varya heh aynen o histi kitabı ilk gördüğümde bu kitabı okumalıyım dedirten şey..O histi bitirene kadar , ona bir son bulana kadar sanki son bulursan evet gece rahat uyumani tetikleyecek yegane şey olduğuna inanmaktı .
Özellikle Nil ve Ufuk arasında geçen diyaloglar da çok fazla eğlendim, mizahi yönü çok iyiydi .Ama Hüseyin amcayla başlayan Hale, Ufuk, Yusuf üçgeniyle devam eden konu fazla etkileyiciydi.Tüm gece kendime sorular sorup ilk kendimle yüzleştim.
Sevgi neydi, nasıl gösterilirdi? ifade etmek de hiç zorlanmış mıydım? tüm gece kendime bu soruları sordum. Veya hiç bedel ödemiş miydim? Bir makarnaya bile derin anlamlar yüklemiş miydim? Sahi seni seviyorum duymadan da sevgiyi yaşayabilir miydi insan ?
Sizin adınıza da tüm gece cevapladım bu soruları. Sevgiyi anlamak yaşamak bilmek istersen, yel oluyordu,yol oluyordu, yine geliyordu sana o sevgi . 
Güneş Özümü Alıyor kitabı sadece Ufuk'a değil benim de hayatımda ışıklar yaktı. Ne eften püften şeylere üzüldük dedim kendime. Yüreğimize ağırlıkları kendimiz taşıdık yığın yığın. Görmek istemedik ki bizim için yapılanı.. .Hep Güneş Özümü Alıyor dedik hiç o güneşe birlikte çıkacak kadar cesaretimiz olmadi Hale kadar ..Keskin çizgilerimiz vardı bizim silinmeyi bekleyen.. Boğazımda ki yumru sahi mi ? Ya da içimdeki acı..
Mustafa Tan kaleminize sağlık çok teşekkür ederim öyle güzel öyle samimiydi ki. Öyle bizden, öyle benden. .. Lütfen siz hep yazın
Adana - Çukurova Kitap Fuarı
Çok uğraştım, çok çabaladım. Tek başıma değildim elbet, müthiş bir desteğe sahiptim. Çok üzüldüğüm anlar da oldu, çok yıprandığım anlar da. Ama bugün burada bu pozu verebiliyorsam bir şeyleri doğru yapmış olmalıyım.
Yaz Gecesi eşsiz bir yolculuk, ona bir şans verin ki ben de kelimelerimle kalplerinize dokunabileyim. Satır aralarına sakladığım umutlar sizlere ulaşsın.
Güzel bir alıntı bırakıyorum sizlere.
Gözyaşım Efran’ın yüzüne damlayınca fark ettim ağladığımı. “İyi ki hayattasın,” dedim kısık bir ses tonuyla. “Belki yanımda değildin ama senin yaşadığını düşünmek bile yeterliydi. Öldüğünü düşünmek dahi istemiyorum.”
Başparmağıyla gözyaşımı sildi. “Gözyaşlarına değmiyorum küçük arkadaşım benim için ağlama.”
Gülümsedim. “Sen benim için her şeye değersin.”
“İlk defa yaşadığıma şükrediyorum biliyor musun Havin? Ve bunun tek sebebi sensin. Hayatı yaşamaya değer kılıyorsun.”
Syf:138
Tolga ve Meyra'nın hikâyesini merak edenler... Güzel bir haberim var! Eğer bir aksilik çıkmazsa Siyahın Kelebeği bu bahar raflardaki yerini alacak! 🌼
Yaz Gecesi 
Çağla Fulya
Buralar karışır :)
"Kadınlar, onlarla oynayamazsın... Oynadığını zannedersin ama bir de bakmışsın, asıl oyuncak sen olmuşsun."
Birçoğumuzun yaşarken yapılmış otopsisi...
Hatırlamanın sancıttığı bir yer var insan zihninde, sanki bilincindeki nasırın üzerine basan bir ayak kadar sert ve hırpalıyor her yeni hatırlamayla. Ama diğer taraftan terk edilmişlik, dağılmışlık, yıpranmışlık gibi kötü ve depresif duyguları çağrıştıran hatırlama hallerinin önemli olumlu yönleri de var. Çünkü insan ruhu, en çok kendi haline kaldığında yaşanmışlıklarındaki iri taneli lezzetleri yeniden hatırlayacağı zamanlara yolculuk yapıyor. Tabi hatırlamak her zaman zihne iyi gelmeyebilir. Barthes’in; “canlı kalmanın koşuludur bu; öyle ya, unutmasaydım, ölürdüm. Arada bir unutmayan kişi ölçüsüzlük, yorgunluk ve bellek geriliminden ölür” cümlesi birçoğumuzun yaşarken yapılmış otopsisi gibidir sanki. İnsan sadece kötü anılarının değil, bazen iyi anılarının da iplerini çözmeye, hep hatırlamaya değil de biraz unutmaya gönüllü olmalı. Çünkü yeni günde yaşanacak her bir yeni mutluluk, eski güzel zamanlarla kıyaslanarak örselenip azımsanabiliyor o hatırlananlara bakınca.
